Ο πολιτισμός απαιτεί διαχείριση που προϋποθέτει τον πολιτιστικό σχεδιασμό (cultural planning) που παρέχει τις στρατηγικές για την δημιουργία ενός ενιαίου πλαισίου διατήρησης και αξιοποίησης των πολιτιστικών πόρων. Ο πολιτιστικός σχεδιασμός είναι μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διεπιστημονική και πολύπλευρη προσέγγιση, ενώ μπορεί να γίνει κατανοητός καλύτερα ως:

• Η στρατηγική χρήση των πολιτιστικών πόρων για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των κοινοτήτων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο
• Μια προσέγγιση βασισμένη στους ευρείς ορισμούς «του πολιτισμού» και των «πολιτιστικών πόρων», οι οποίοι καλύπτουν την κληρονομιά, τις τοπικές παραδόσεις, τις τέχνες, τα πολυμέσα, την τοπογραφία, την αρχιτεκτονική, το αστικό σχέδιο, την αναψυχή, τον αθλητισμό, την ψυχαγωγία και τον τουρισμό.
• Μια πολιτιστικά ευαίσθητη προσέγγιση στον αστικό και περιφερειακό σχεδιασμό και στην χάραξη περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής.

Με δεδομένο ότι η πολιτιστική φυσιογνωμία της περιοχής θεωρείται ένα ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα του Δήμου, και στοχεύοντας στην αξιοποίηση του απαιτείται η ένταξή της σε ένα ολοκληρωμένο θεματικά αλλά και χωρικά τουριστικό προϊόν. Το τελευταίο προϋποθέτει αφενός μια ευρεία γκάμα πολιτιστικών πόρων οι οποίοι αποτελούν κίνητρο επίσκεψης όπως είναι οι αρχαιολογικοί χώροι, οι παραδοσιακοί οικισμοί, τα μνημεία αλλά και υλικά και άυλα χαρακτηριστικά της τοπικής παράδοσης, αφετέρου δε την ένταξή τους σε τουριστικά δίκτυα.